تفاوت بازرگانی وتجارت
تجارت:درعلم بازرگانی به خرید وفروش کالا وخدمات در داخل حوزه جغرافیایی یک کشور با ملت هم وطنش را تجارت گویند.
تاجر:
تاجربه شخص انجام دهنده تجارت داخلی کشور تاجر گویند.
قانون تجارت:
به قوانین رسمی ثبت شده که چارچوب فعالیت و روابط تجاری و نحوه برخورد آن فعالیت را با سایر افراد حقیقی وحقوقی قانون تجارت ایران گویند که درسال ۱۳۰۳ برگرفته از قانون تجارت بلژیک وفرانسه تدوین ودر ۱۴بهمن ۱۳۰۴ بنام اصول مربوط به دفاتربازرگانی،واسناد تجارتی وورشکستگی در محکمه تجاری تهران تصویب شد. که حدود۱۰۰سال در کشور اجرا می شود.
بازرگانی:
به حوزه خرید وفروش کالا وخدمات بین حوزه داخل کشور و بازار حوزه خارج از مرزها وبین الملل را بازرگانی گویند.
کارت بازرگانی:
برای ورود به آن حوزه با یادگیره عملیاتهای مرتبط بین بازرگانان واخذ کارت بازرگانی فعالیت بازرگانی وبه شخص انجام دهنده بازرگان گویند.
کارت عضویت:
به کارت عضویت در اتاق بازرگانی وصنایع معادن،تجارت هراستان که توسط شخص حقیقی تاجر (جواز کسب خدماتی) زیر نظر مجمع امورصنفی اخذ می شود و یا شرکت حقوقی (تجارتخانه) که به موضوع مجوز فعالیت تجارت اطلاق می شودکارت عضویت گویند.
اتاق بازرگانی :
نهاد خصوصی که توسط تجار وبازرگانان برا انجام خدمات بازرگانی داخل حوزه جغرافیایی کشور وهماهنگ کننده بازرگانان حوزه کشور با حوزه بین الملل فعالیت می کند وموجب تسهیل گری وبرنامه ریزی وثبت آمار واعطای مجوزات فعالیت وصدور گواهی مبدا وگواهی تایید تولیدکنندگان داخلی را به درخواست کنندگان بین المللی بعهده دارد اتاق بازرگانی استانها،اتاق ایران،ICC نیز اتاق بازرگانی بین الملل گویند.